Το τελευταίο κόλπο του Βασιλιά Ερίκ

«Ohh! Ahh! Cantona!» έγραφε το τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου, κι ακολουθούσε με πηχαίο τίτλο η είδηση: «ο Καντονά στοχεύει στην προεδρία της Γαλλίας»! Κι είχε τη Liberation με τον Βασιλιά Ερίκ στο πρωτοσέλιδο, συνοφρυωμένο και με λυτή τη γραβάτα, να δηλώνει πως ζητά 500 υπογραφές δημάρχων -προαπαιτούμενο για την υποψηφιότητα- ώστε να «αλλάξει το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης στη χώρα».

Δεν άργησε να αποκαλυφθεί το stunt: ο πανέξυπνος Γάλλος δεν θέλει την καρέκλα των Ηλυσίων Πεδίων. Θέλει απλώς να τραβήξει τα βλέμματα στον βασικό του στόχο τον τελευταίο καιρό: να καλυφθούν κάτω από ένα κεραμίδι όσο το δυνατόν περισσότεροι άστεγοι. Τους υπολογίζει σε δέκα εκατομμύρια και καταγγέλει πως οι κατά τόπους δήμαρχοι προτιμούν να μην ανταποκρίνονται στο υποχρεωτικό ποσοστό στέγασης και να πληρώνουν τα μικρά πρόστιμα παρά να χτίζουν τον υποχρεωτικό αριθμό από δημόσιες εστίες στις περιοχές τους αυτό κοστίζει πολύ, πολύ περισσότερο…

Ο Ερίκ τα βλέπει και εκρήγνυται. Ο ακτιβισμός είναι η διαρκής του ενασχόληση αφότου άφησε την πρώτη του δουλειά, το ποδόσφαιρο, και ασχολείται με διαλείμματα με τη δεύτερη, την υποκριτική. Η τρίτη του -που δεν είναι καθόλου δουλειά, αλλά καθήκον- είναι αυτή του υπεύθυνου πολίτη, ομολογεί.

«Έχω ανησυχίες και αυξημένη αίσθηση ευθύνης» γράφει, καθώς καλεί τους 500 δημάρχους να υποστηρίξουν στην πραγματικότητα την καμπάνια για τη στέγαση των λιγότερο τυχερών συμπολιτών τους και να ανάγουν σε βασικό θέμα του debate των γαλλικών εκλογών την τακτοποίηση των αστέγων. Τους παροτρύνει να στηρίξουν τη δουλειά του ιδρύματος Abbé Pierre, που περιθάλπτει τους άστεγους, τους κλοσάρ. «Χρειάζεσαι κάποιον σαν τον Καντονά για να αποκτήσει το ζήτημα την κατάλληλη θέση στην προεκλογική ατζέντα» ομολόγησε ο πρόεδρός του.

Κι εφηύρε αυτό το κόλπο για να τραβήξει το βλέμμα. Για να το δεις, για να το καταλάβεις, έπρεπε να πάρεις το βλέμμα από το οκτάστηλο πρωτοσέλιδο που «μύριζε» προεδρική υποψηφιότητα και να διαβάσεις προσεκτικά ολόκληρη την επιστολή του στο εσωτερικό της Liberation, όπου κατακεραυνώνει τους πολιτικούς που άφησαν το πρόβλημα να διογκωθεί. Θυμίζει την προηγούμενη καμπάνια του υπέρ των αστέγων, όταν καλούσε τον κόσμο να δείξει κόκκινη κάρτα στο πρόβλημα μία ενέργεια που είχε πάρει πολλή δημοσιότητα στη Γαλλία.

Τώρα, κι αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο, ο πολιτικός κόσμος στράφηκε εναντίον του παλαίμαχου σταρ προφανώς πικραμένοι κι από την άλλη καμπάνια του, το 2010, όταν παρότρυνε τους Γάλλους να πάρουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες! Ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαρουέν, είπε πως δεν θα υποστηρίξει την καμπάνια του (χωρίς να αναφέρει τον λόγο που δεν θα το κάνει), αλλά τουλάχιστον «προτιμώ τον Καντονά που νοιάζεται να εξασφαλίσει στέγη στους συμπολίτες μας παρά τον Καντονά που έλεγε στον κόσμο να αποσύρει τις καταθέσεις του». Κι ο Μπενουά Απαρού, υφυπουργός Στέγασης, έσπευσε να διαψεύσει τα νούμερα του Ερίκ: «είναι μόνο 3,5 εκατομμύρια» ισχυρίστηκε, προτού τουλάχιστον παραδεχθεί πως είναι «χιλιάδες φορές περισσότεροι απ όσο θα θέλαμε»…

Κανέναν δεν εκπλήσσει η ενέργεια των πολιτικών ίδιοι παντού, ζουν στον μικρόκοσμο όπου τα καθημερινά προβλήματα είναι απλώς αριθμοί κι όχι ζήτημα επιβίωσης. Οι… Κουλούρηδες, που ζητούν -όχι, που απαιτούν- προνομιακή μεταχείριση ακόμη κι όταν ξεκάθαρα παρανομούν! Εστω και για ένα πρωϊνό, ο Καντονά τους ντρίπλαρε στο γήπεδό τους, όπως ήξερε καλά να κάνει στ αλήθεια· κι όλος ο πολιτικός κόσμος τρόμαξε καθώς ξύπνησε με την «απειλή» ο λαοφιλής Ερίκ να πάρει την καρέκλα του Σαρκοζί, τον Μάιο, και να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας.

Ήταν το πιό πρόσφατο μεγάλο κόλπο του Βασιλιά Ερίκ, μα όλοι υποπτεύονται πως δεν θα είναι το τελευταίο…