Θυμάμαι σαν τώρα μια συζήτηση που είχα κάνει με τον Γιάννη Νταλακούρα, σημερινό προπονητή του Παναιτωλικού, στο Αγρίνιο, την ημέρα που η πόλη πανηγύριζε την άνοδο της ομάδας,
Μάρτης. Ο πρώτος μήνας της άνοιξης. Η έναρξη της εποχής που, παραδοσιακά, τρελαίνει τους Ελληνες και άλλους μεσόγειους λαούς. Μάρτης. Γδάρτης και παλουκοκάφτης, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Η αξία της ανανέωσης του συμβολαίου του Φερνάντο Σάντος με την Εθνική ομάδα, κατά την άποψή μου δεν φάνηκε στις αντιδράσεις των διεθνών. Των ποδοσφαιριστών, δηλαδή, που είτε
Νόμος: Οι πρωταγωνιστές ενός αγώνα είναι οι αθλητές.! Οι καλλιτέχνες με την μπάλα ξεδιπλώνουν στον αγωνιστικό χώρο το ταλέντο τους, καθηλώνουν το φιλοθεάμον κοινό με την ενέργεια που
*Και στον Ολυμπιακό πάνε να τους κλέψουν με τον καλύτερο τρόπο. Ο Πικάσο ήταν σαφής. «Οι ατάλαντοι αντιγράφουν και οι ταλαντούχοι κλέβουν». Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στο θέμα
Είχα την ατυχία να ζήσω από πολύ κοντά την περίοδο πλήρους απαξίωσης και ξεπεσμού που βίωσε η ΑΕΚ τη σεζόν 2003-2004. Την πλήρη αποδόμηση ενός οικοδομήματος που αν
Αποχαυνωμένος μπροστά από μία οθόνη. Παρέα με καφέ και την μοναξιά μου. Παράθυρο ανοίγει, παράθυρο κλείνει δίχως στην ουσία να δίνω καμία σημασία. Απλώς κοιτάζω, δίχως να βλέπω.
Είχα γράψει το παρακάτω κειμενάκι για την «Εξέδρα», το Μεγάλο Σάββατο του 2010. Το παραθέτω εκ νέου πρώτον επειδή επί του νοήματος δεν θα άλλαζα και πολλά, δεύτερον
Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πολύ στους ανθρώπους. Στη δύναμή τους. Στην ικανότητά τους. Στο μυαλό τους. Θεωρώ πως κάθε συνάντηση που είχα κατά τη διάρκεια των τριάντα
