Τον Έλληνα δεν μπορείς να τον πιάσεις πουθενά. Με την ίδια ευκολία που αρπάζει την σημαία, την τυλίγει πάνω του, την φιλάει και πανηγυρίζει κλαίγοντας από χαρά (2004
Πριν από λίγες μέρες, συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από την περιβόητη Ματωμένη Κυριακή, που σφράγισε μία ολόκληρη εποχή στη Βόρειο Ιρλανδία και χαράχτηκε ως ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία. Ταυτόχρονα
Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό. Δεν είναι απαραίτητη η γονική συναίνεση για την ανάγνωση αυτού του κειμένου. Αν κάνετε κλικ και συνεχίσετε θα το διαπιστώσετε. Αν
Αν ο Φερνάντο Σάντος ήταν πολιτικός αρχηγός σίγουρα δε θα ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Παρότι το «παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλικοινωνία» ύφος του Πορτογάλου και ο εξίσου πονεμένος (χάσει – κερδίσει) τόνος του
Χρόνια τώρα, θεωρούσα πως, για το γεγονός ότι «δεν καταλάβαινα» Χριστούγεννα, έφταιγε η δουλειά. Τα αφιερωματικά δισέλιδα –παραγγελιές για το διπλό το φύλλο, που κλείναμε ξημερώματα 24. Οι
Ειδικά αυτά τα Χριστούγεννα είναι αλλιώς. Μου άρεσαν οι γιορτές παλιότερα περισσότερο. Μπορεί να άρχισε να με πειράζει το κρύο. Αλλά ακόμα και η υποχρέωση να είσαι κοινωνικά
Συνήθως αυτές τις ημέρες όλοι κάνουμε ευχές για πράγματα που θέλουμε να μας φέρει ο Αγιος Βασίλης την επόμενη χρονιά. Αντί λοιπόν να ζητήσω πράγματα για το 2012
Η πιο σημαντική είδηση που γέννησε η εποχή στον ελληνικό αθλητισμό πέρασε, όπως συμβαίνει διαχρονικά στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, στα ψιλά. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση άνοιξε τα αφτιά
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ σχεδόν με ανοικτό το στόμα τα όσα συμβαίνουν σε αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε, πολιτικό σκηνικό. Διαπιστώνω λοιπόν ότι η Νέα Δημοκρατία βιάζεται για
Δεν είχαν καλά καλά γίνει γνωστά τα οριστικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών και ο κύριος Σόιμπλε, ο Γερμανός Υπουργός που τόσο πολύ έχουν βρίσει σχεδόν όλοι οι Ελληνες
