Ενδεχομένως έχει να κάνει με την ορθόδοξη ανατροφή μας, ίσως πάλι με την αυτολογοκρισία μας. Όπως και να έχει η αλήθεια είναι πως στο γυναικείο λεξικό σπανίζουν οι
Όσο και αν η FIFA… σκυλιάζει για το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, η μπάλα και η πολιτική πορεύονται παγκοσμίως «σφιχταγκαλιασμένες». Έστω και αν οι σχέσεις τους θυμίζουν… καρδιογράφημα, με
Συχνά πυκνά οι δημοσιογράφοι μπαίνουν στη διαδικασία και πέφτουν στη λούμπα του ξερολισμού. Για να ντριμπλάρω τώρα τη λακούβα -στην οποία ασφαλώς και έχω πέσει – λέω να χρησιμοποιήσω έναν διάλογο
Καλά παιδιά δεν ήμασταν, αταξίες κάναμε, αγώνες στήσαμε, ξύλοπαίξαμε μεταξύ μας, τον λόγο μας δεν τον κρατήσαμε, αλλά Χριστούγεννα είναι ρε Santa. Κάνε τα στραβά μάτια και τις
Ένα από τα πράγματα που γαργαλούσε πάντοτε την περιέργειά μου, ήταν να έχω, κάποια μέρα, μια κουβέντα, off the record με τον Σάββα Θεοδωρίδη. Όχι πως ένα τσουνάμι
Κοστάνζο ή Μέγερι; Κρέσιτς ή Χαλκιάς; Η Σούπερ Λίγκα είναι γεμάτη τερματοφύλακες που γεννούν μεγάλα διλήμματα παρόμοια με το «να αυτοκτονήσω με μαχαίρι ή πιστόλι;». Αυτό που λείπει
Κουστουμαρισμένος σαν να πήγαινε σε τελετή ενθρόνισης του νέου Βασιλιά της Αγγλίας. Από πάνω μια καπαρντίνα τελευταία λέξη της μόδας. Το παπούτσι, το οποίο σύμφωνα με το περίεργο
Μίλησα μαζί του για πρώτη φορά τηλεφωνικά πριν από ακριβώς έντεκα χρόνια. Λίγα λεπτά αφού είχε υπογράψει το συμβόλαιό του στον Παναθηναϊκό τηλεφώνησα στον Μάνθο Κολέμπα, τότε πρόεδρο
