Μίλησα μαζί του για πρώτη φορά τηλεφωνικά πριν από ακριβώς έντεκα χρόνια. Λίγα λεπτά αφού είχε υπογράψει το συμβόλαιό του στον Παναθηναϊκό τηλεφώνησα στον Μάνθο Κολέμπα, τότε πρόεδρο
Το τηλέφωνο συνέχεια δίπλα στο μαξιλάρι… Χτυπάει. Στις 3 τη νύχτα. «Διανυκτερεύετε;» «Μάλιστα, πείτε μου θέλετε κάτι επείγον;» «Θέλω να μην γίνω ακόμα πατέρας…» Το χάπι της επόμενης
Δεν φημίζομαι για τη μνήμη μου. Όσον αφορά το ποδοσφαιρικό κομμάτι, συχνά λέω ότι πάσχω από… εγκεφαλική πρεσβυωπία. Θυμάμαι τα μακρινά και ξεχνάω τα κοντινά. Στην προσωπική μου
Το πρώτο «σοκ» το έπαθα όταν διαπίστωσα, τις πρώτες μέρες μου στην Κύπρο, ότι σε γκάλοπ που «έτρεχε» με θέμα τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές του καλοκαιριού ο Σανέλ
(20ο δευτερόλεπτο, ο Μπενζεμά βάζει τη Ρεάλ μπροστά στο σκορ):«Τι έγινε ρε παιδιά το παστελώσαμε κιόλας; Ρε τι προπονητάρα είμαι ο πούστης! Να βάλω από τώρα τρίτο αμυντικό
Την τελευταία φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου, 5.30 η ώρα, το ξημέρωμα, καθισμένο σ’ ένα παγκάκι στο λιμάνι, να κοιτάει το υπερπέραν (το ‘μολογάω, για μια γκόμενα),
Τώρα που τελείωσε η συνήθεια που έγινε λατρεία, μπορούμε πιο ήρεμα να πούμε ορισμένα πραγματάκια για το clasico. Τα συμπεράσματά μας από αυτό το μεγάλο ματς. #
Εχετε διαβάσει τα ψιλά γράμματα στα χαρτοφυλάκια επενδυτικής διαχείρισης; Ξέρετε τι λένε για τα αμοιβαία κεφάλαια; Τα αμοιβαία κεφάλαια δεν έχουν εγγυημένη απόδοση και οι προηγούμενες δεν εξασφαλίζουν
