Ομολογώ ότι εδώ και πολλές μέρες δεν έχω κουράγιο να γράψω. Κάθισα αρκετές φορές μπροστά στο πληκτρολόγιο, πέρασα το μυαλό μου πάνω από ένα σωρό ρεπορτάζ και ιστορίες
«Η ζωή ενός ανθρώπου μοιάζει με ναυάγιο, του οποίου τα συντρίμμια είναι ο έρωτας, η δόξα, η φιλία. Οι όχθες της ανθρώπινης ύπαρξης είναι γεμάτες απ’ αυτά» έγραφε
Ενας παίκτης, ευλογημένος. Ενας παίκτης γεννημένος για αυτή την ομάδα. Εφυγε για λίγο, γύρισε (ο πολύς κόσμος νομίζει) για πολύ λίγο. Κυρίες και κύριοι ο Τιερί Ανρί επέστρεψε
Είχα γράψει πριν από κάποιο διάστημα ένα κείμενο με τίτλο «Όταν η ελπίδα αποστρέφεται τη λογική», στο οποίο αναφερόμουν (με αφορμή την υπόθεση Τσάκα-Πρίγκιπα) στην ανάγκη του οπαδού
Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε την επομένη της πολύ μεγάλης γκέλας του Ολυμπιακού ήταν όλο νεύρα. Θα μπορούσε να υποθέσει ότι στη μεταγραφική σύσκεψη
Ο Ξενιάδης έχει λεφτά στην Κίνα. Στην Ελλάδα, πάντως, τον κυνηγάνε για 1.500 ευρώ και τον τρέχουν στα κρατηρήρια. Αρα όταν λέει πως ετοιμάζει μεγάλο deal real estate,
Γκρουπ Α • Οι Πολωνοί είναι μια ομάδα που έχει μια μόνο εντεκάδα. Οι υπόλοιποι του πάγκου απλά χειροκροτάνε και χαίρονται για τη δουλειά που κάνουν οι βασικοί.
Ο Νίνης κοιτάει προς την Ιταλία, το όνομα του Λέτο έχει αρχίσει να ακούγεται όλο και πιο συχνά από τα μεγάφωνα στις αναχωρήσεις, ο Μπουμσόνγκ χτύπησε και τον
Βυθισμένος σε ένα καταθλιπτικό σκοτάδι, μέσα στην σιγή και στην δυσάρεστη απόπνοια ο Χουάν πέφτει σε μια ρέμβη αυτολύπησης, ώσπου να αναζωπυρωθεί η οργή του. Ένας ρωμαλέος άνδρας
Δεκατέσσερα χρόνια πίσω άρχισα να παρακολουθώ επαγγελματικά την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, την οποία ακολουθούσα πιστά από τα παιδικά μου χρόνια. Γι’ αυτό και εκτίμησα αμέσως τον Οτο Ρεχάγκελ,
