* ή πώς οι κατάλληλοι άνθρωποι παραιτούνται από τις κατάλληλες θέσεις Του Γιάννη Λιάσκου* Οκτώβριος 2011 Στις 5 Οκτωβρίου σύσσωμη η ανθρωπότητα σκούπισε ένα δάκρυ από το μάγουλό
Ο μεγαλοπροφήτης Βαλάαμ Σόρος το είχε πει καθαρά: «Μόλις ανατείλει το “άστρο της Βηθλεέμ” κάναμε την τύχη μας, μάγκες. Ετοιμάστε πεσκέσια και να είστε επί ποδός. Θα γίνει
Κόσμος και κοσμάκης τρέχει στις αίθουσες να δει τη συνέχεια του Σέρλοκ Χόλμς που είναι μια αμερικανιά με ευρωπαϊκό αμπαλάζ – ό,τι δηλαδή ο κόσμος θεωρεί σιγουράκι για
Τον θυμάμαι ακόμα εκείνον τον Αγγλο. Ηταν ροδαλός, αναμαλλιασμένος είχε πιει τις μπύρες που αναλογούν στην καταγωγή του, η κοιλιά ήταν η προφανής απόδειξη ανέμελων αλκοολικών στιγμών. Ηταν
Πριν από αρκετά χρόνια, δύο τύποι σε μια παρέα συζητούσαν για τον Λάμπρο Χούτο. Ο ένας, δικηγόρος και οπαδός του Ολυμπιακού. Ο άλλος, δημοσιογράφος και μη οπαδός του
Ο Τσιλιχρήστος κατεβάζει την τιμή του ποτού κατά περίπου 40% μολονότι γνωρίζει ότι το κοινό του έχει ακόμη λίπος να κάψει. Και κάπως έτσι αλλάζει τον χάρτη και
Αυτό το πράγμα που συμβαίνει με το όνομα «Γιάννης» στην Ελλάδα ουδέποτε το κατάλαβα. Όποιος δεν είχε τι να κάνει έβγαζε και μια παροιμία για τους Γιάννηδες. Απόδειξη
Σε αυτή την εποχή, την πιο φτωχή που θυμάμαι, έχει εμφανιστεί στο ποδόσφαιρο ένας άνθρωπος – φαινόμενο. Ενας άνθρωπος που πήγε σε μια επαρχιακή πόλη και προσφέρει το
Είναι φορές που σαστίζω. Με δηλώσεις ανθρώπων του “δημοσίου βίου”. Κυρίως πολιτικών. Και αυτό το σάστισμα είναι σαν την ζώνη ασφαλείας. Συγκρατεί το ξέσπασμα της οργής έστω και
