Τα φετινά Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα. Το ξέρετε και το ξέρω. Φαίνεται ξεκάθαρα στις ανέμπνευστες βιτρίνες, στις καμουφλαρισμένες με λαμπιόνια και παγοδρόμια αλλά άδειες πλατείες, στα σκοτεινά μπαλκόνια, στα
Ένα από τα πράγματα που γαργαλούσε πάντοτε την περιέργειά μου, ήταν να έχω, κάποια μέρα, μια κουβέντα, off the record με τον Σάββα Θεοδωρίδη. Όχι πως ένα τσουνάμι
Κάθε χρονιά, από το 2001 και μπρος, είναι «αυτή που άλλαξε ο κόσμος». Όλα αυτά που έχουμε ζήσει δέκα χρόνια τώρα, φτάνουν για δέκα ζωές. Είδαμε απίστευτα εγκλήματα
Κοστάνζο ή Μέγερι; Κρέσιτς ή Χαλκιάς; Η Σούπερ Λίγκα είναι γεμάτη τερματοφύλακες που γεννούν μεγάλα διλήμματα παρόμοια με το «να αυτοκτονήσω με μαχαίρι ή πιστόλι;». Αυτό που λείπει
Οι τσουτσικοχελάκηδες δεν με άφησαν να παω στην πρώτη του (έχουμε δουλειά και αηδίες). Το αγαπημένο μου μποζολέ, στην δικιά του πρεμιέρα έπειτα από έξι ολόκληρα χρόνια έμεινε
Κουστουμαρισμένος σαν να πήγαινε σε τελετή ενθρόνισης του νέου Βασιλιά της Αγγλίας. Από πάνω μια καπαρντίνα τελευταία λέξη της μόδας. Το παπούτσι, το οποίο σύμφωνα με το περίεργο
Έφυγε την παραμονή των Χριστουγέννων του 2002 με τον ίδιο τρόπο που έζησε. Γρήγορα και άναρχα, εμμένοντας σε ιδέες που άλλοι εξαγόρασαν με βίλες και πισίνες στο Μπέβερλι
Η μητέρα μου συχνά μου λέει: «Αν δεν βρίσκεις κάτι καλό να πεις, καλύτερα μην μιλάς καθόλου». Λοιπόν, έχω αρκετά καλά να πω. Το θέμα μας: «Επικίνδυνες αποστολές:
Μίλησα μαζί του για πρώτη φορά τηλεφωνικά πριν από ακριβώς έντεκα χρόνια. Λίγα λεπτά αφού είχε υπογράψει το συμβόλαιό του στον Παναθηναϊκό τηλεφώνησα στον Μάνθο Κολέμπα, τότε πρόεδρο
